Plot of land Agricultural Alcobaça

Belangrijke verkaveling met Alcobaça, waarvan de urbanisatiewerken zijn goedgekeurd door de CMA, voor huisvesting (eengezins- en meergezinswoningen), handel en diensten, met een totale bruto bouwoppervlakte (ABC) van 151.950m².

Energieklasse: vrijgesteld

De huidige stad Alcobaça is gegroeid in de valleien van de Alcoa-rivier en de Baça-rivier.

Het gebied van de huidige gemeente Alcobaça werd bewoond door de Romeinen, maar de benaming werd aan hen overgelaten door de Arabieren, wier bezetting duidt op een tijdperk van vooruitgang, te oordelen naar de talrijke toponiemen van de aangrenzende landen die eraan herinneren, zoals Alcobaça, Alfeizerão, Aljubarrota, Alpedriz en andere toponiemen.

Toen Alcobaça werd heroverd, had de plaats toegang tot de nabijgelegen zee die de grote Pederneira-lagune vormde die Cós bereikten en hen in staat stelden de schepen te bevaren die de heerlijke vruchten uit de regio vervoerden dankzij de techniek geïntroduceerd door de monniken van Cisterer.

Afonso Henriques maakte de Landen van Alcobaça zoeter voor de cisterciënzer monniken op 8 april 1153, met de verplichting om ze te laten boeren; de donaties die tijdens de verschillende regeringen werden gedaan, vormden een enorm gebied - de Coutos van Alcobaça - variërend van ongeveer São Pedro de Moel tot São Martinho do Porto en van Aljubarrota tot Alvorninha, en het grondgebied bereikte zijn maximum tijdens de regering van D. Fernando I.

De monniken van Cistermen werden heren van 14 dorpen, waarvan 4 zeehavens waren: Alfeizerão, São Martinho do Porto, Pederneira en Paredes da Vitória.

De monniken van Alcobaça, naast hun religieuze en culturele activiteiten - hebben sinds 1269 openbare lessen gehad en daarin, naast Geesteswetenschappen, Logica en Theologie, landbouwtechnieken onderwezen - een opmerkelijke en duurzame kolonisatieactie ontwikkeld, waarbij de landbouwinnovaties in praktijk werden gebracht die in andere kloosters werden ervaren en waardoor ze de gronden lieten boeren , gedroogde stokken, introduceerden culturen die geschikt waren voor elk land en organiseerden boerderijen of boerderijen, wat zij boerderijen noemden, waardoor vrijwel uit het niets een landbouwregio ontstond die tot op de dag van vandaag een van de meest productieve van Portugal is gebleven. Joaquim Vieira Naatividade verwijst naar de monniken van Alcobaça, als de monniken-agronomes.

De gemeenten Alcobaça en Nazaré, evenals een deel van de noordelijke gemeente Caldas da Rainha, werden boeren en bestuurd door de Alcobacense monniken. Dit uitgestrekte gebied werd de Coutos de Alcobaça genoemd.